De familie van Alexander Cerpentier bestiert al vijf generaties lang de Arenberghoeve tussen Kieldrecht en Prosperdorp. Een boerenbedrijf met geschiedenis én toekomst. Zeker als het aan Alexander ligt. Op zoek naar meerwaarde heeft de familie Cerpentier naast het boerenbedrijf volop ingezet op streekproducten en toerisme. Het blijkt slechts het topje van een ijsberg. Alexander is een drukbezet man en het heeft enige moeite gekost hem te strikken voor een gesprek. Zelfs nu nog, we ontmoeten elkaar tijdens de presentatie van de vernieuwde Zonnetrein, is het moeilijk hem bij de les te houden. Maar toch, eenmaal je Alexander Cerpentier op zijn praatstoel hebt, weet je dat je met een bevlogen man van doen hebt. Iemand die niet doelloos achter de fanfare aan loopt.

‘Wanneer je je aan iets committeert, dan schept dat wederzijds verwachtingen.’
Grenspark Groot Saeftinghe gaat voor Alexander verder dan het maken van mooie plannen. Het is niet genoeg om het ene na het andere balletje op te gooien. Om de mensen mee te krijgen, om ondernemers echt enthousiast te krijgen, moeten er ook concrete voorbeelden zijn. Projecten die opgepakt worden, die worden opgevolgd en gesteund. Die laten zien dat het werkt.
‘Samen dingen verwezenlijken zet meer zoden aan de dijk dan eindeloos veel ideeën opperen in de hoop dat iemand er een oppikt.’
Alexander is niet iemand die de zaken graag rooskleuriger voorstelt dan ze zijn. Hij blijft liever realistisch. Het lijkt een soort disclaimer voor wat hij verder van Grenspark Groot Saeftinghe vindt. Schijn bedriegt, dit is wel degelijk een van de grote pleitbezorgers van de verbinding die het grenspark te bieden heeft.

Samen, dat is de grootste kracht

‘Het volstaat niet dat er veel vis door de Schelde gaat, wat wij als ondernemer aan de haak kunnen slaan bepaalt het succes.’
Klare taal. Om te overleven in het grenspark, is er een duidelijke strategie nodig. Van begin tot eind. Het is niet realistisch om ergens aan te beginnen wanneer je niet de intentie hebt om het te volbrengen. Om van Grenspark Groot Saeftinghe een succes te maken is ook een flinke portie opportunisme nodig. Streven naar persoonlijk gewin is geen misdrijf. Om te kunnen overleven, letterlijk en figuurlijk, is het belangrijk om in te schatten wat er voor jou in zit.
‘Aan dromers hebben we niets’.

Samenwerking is de sleutel voor het succes van het grenspark. Voor het slagen van de Streekholders als ondernemers. De vaak genoemde verbinding die het grenspark te bieden heeft moet ook geld in het laatje brengen. Ondernemers moeten elkaar vinden, op waarde schatten en de juiste allianties sluiten. In de ondersteuning daarvan ziet Alexander een belangrijke taak weggelegd voor het project achter Grenspark Groot Saeftinghe. Hij heeft het graag concreet. Liever duidelijke ondersteuning dan veel blabla over logo’s en huisstijlen.
Ik vernoemde het al, ik spreek Alexander tijdens de presentatie van de vernieuwde Zonnetrein. Als één van de tien Grenspark Gastheren die het project nieuw leven in hebben geblazen, is hij maar wat trots op wat ze hier samen hebben neergezet. Samen, want dat is toch wel de grootste kracht van Grenspark Groot Saeftinghe.

^{Beeldbank Toerisme Oost-Vlaanderen – Yannick de Pauw}

Landbouwinclusieve natuur

Als landbouwer is Alexander vooral een uitgesproken zegsman van de landbouwpijler in de drie-eenheid landbouw, natuur en haven.
‘Het is allemaal mooi en wel, die drie pijlers natuur, landbouw en haven, maar dan wel op een gelijkwaardig niveau.’
Als landbouw lig je in de huidige maatschappij snel achterop. Uitstoot, overbemesting, intensieve veehouderij, alles ligt onder het vergrootglas. Om te voorkomen dat landbouw ook in het grenspark de zwarte piet toegespeeld krijgt is innovatie nodig. En een behoorlijke portie vechtlust. De pijler landbouw mag zich niet laten ondersneeuwen door de pijler natuur, integendeel, ze moet er haar voordeel mee proberen doen.
Landbouwinclusieve natuur is hoe hij het graag noemt. Neem bijvoorbeeld het project met de waterbuffels die straks in Het Verdronken Land van Saeftinghe zullen grazen, als Streekholder en landbouwer is Alexander er nauw bij betrokken.
‘Op het eerste gezicht lijkt het een vorm van natuurbeheer, maar wat nou wanneer je er als landbouwer een verdienmodel aan weet te koppelen?’
Is het vloeken in de kerk, of is het gezond boerenverstand? Ik denk niet dat ik hier uit hoef te leggen hoe Alexander Cerpentier daar in staat. Natuur als verdienmodel gaat veel verder dan het voor de hand liggende toerisme. Niet dat Alexander zich hier in de kaarten laat kijken, maar je merkt aan heel het gesprek dat er nog van alles staat te gebeuren.

Het is eind september en volop nazomer. De maatregelen die de wereld in zijn greep houden bieden ons vandaag de ruimte om, zij het op een veilige afstand, buiten samen te komen. De presentatie van de vernieuwde Zonnetrein brengt een deel van de Streekholders van Grenspark Groot Saeftinghe voor het eerst in lange tijd weer bij elkaar. Je voelt de onrust, er moeten nog snel wat collega-Grenspark Gastheren gesproken worden. Er wordt bijgepraat, plannen gesmeed, verbanden gelegd en verbonden beklonken. Tussen de soep en de patatten leer ik hier in die paar uur meer over het grenspark, dan dat ik in het afgelopen half jaar heb kunnen meemaken. Alexander Cerpentier voelt zich duidelijk als een vis in het water. Steeds op zoek naar interessante aanknopingspunten, altijd klaar om de nieuwste inzichten te delen. Hier klopt het hart van Grenspark Groot Saeftinghe.

(Tekst: Marc GF Zaan)